Inaczej panowanie nad sobą. Panowanie nad emocjami, tak aby były właściwe w każdej sytuacji, jest zdolnością opierającą się na samoświadomości. Jako przykłady można tu podać: zdolność uspokajania się, otrząsania sie ze smutku, niepokoju i irytacji. Osoby u których zdolność ta jest słabo rozwinięta, muszą stale walczyć z niemiłymi uczuciami, natomiast te, które maja ją dobrze rozwiniętą, potrafią o wiele szybciej dojść do równowagi po porażkach i niepowodzeniach.
np. osoba która często wpada we wściekłość z błachych powodów, po prostu nie potrafi nad tą emocją zapanować.
Utrzymywanie emocji w ryzach jest kluczem do dobrego samopoczucia. Emocje w krańcowej postaci tzn. zbyt intensywne albo utrzymujące się zbyt długo, doprowadzają do zachwiania równowagi. Nie chodzi tu też o to by być cały czas szczęścilwym, unikać nieprzyjemnych uczuć itp. ale o to aby między pozytywnymi i negatywnymi emocjami była zachowana równowaga.
Struktura i spsoób działania naszego mózgu powoduje, że bardzo często nie mamy żadnej albo tylko bardzo okgraniczoną kontrolę nad tym kiedy i jaka emocja nas ogarnia. Mamy natomiast coś do powiedzenia w sprawie tego jak długo emocja ta będzie się utrzymywać.
Nie chodzi o zwykły smutek, zmartwienie czy złość, - nastroje te mijają normalnie po pewnym czasie, wystarczy je przeczekać. Kiedy jednak emocje te utryzmują se długo i są bardzo intensywne, przybierają postać chronicznego niepokoju, niepohamowanej furii czy depresji. Umiejętność kierowania emocjami chroni nas przed wpadaniem w takie stany.
Znaczna część tego co robimy szczególnie w wolnym czasie, jest ciągłym staraniem się o wprawienie się w odpwiedni nastrój. Wszystko czym się wtedy zajmujemy od czytania powieści, czy oglądania telewizji poczynając a na wyborze przyjaciół koończąc może być sposobem na poprawienie naszego samopoczucia.
Umysł emocjonalny jest w stanie mocno skrępować a nawet zparaliżować umysł myślący. Niepokój może w znacznym stopniu zakłócić zdolność rozumowania – np. uczniowie lękliwi, rozzłoszczeni albo przygnębieni maja kłopoty z nauką.
Przykład – egzamin Goleman siedział i myślał o konsekwencjach niezdania egzaminu.