Nawiązywanie i podtrzymywanie związków z innymi

Sztuka nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi polega w dużej merze na umiejętności kierowania emocjami innych osób. Umiejętności te, nazywane również kompetencjami społecznymi, jeżeli są dobrze rozwinięte, mogą zapewnić nam popularność, pełnienie ról przywódczych i skuteczność w stosunkach interpersonalnych. Osoby obdarzone inteligencją spłeczną potrafią gładko nawiązywać stosunki z innymi, właściwie odczytywać ich uczucia i interprwetowac reakcije, przewodzić i organizować oraz zapobiegać sporom, które są trudne do uniknięcia w każdej sferze ludzkiej działalności. Ogólnie rzecz biorąc świetnie sobie radzą we wszystkich sprawach, które polegają na dobrych kontaktach z innymi

Umiejętność nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi, inaczej określana też jako inteligencja interpersonalna (lub społeczna) to (według Hatch'a i Gardner'a) cztery osobne zdolności:

Organizowanie grup – podstawowa umiejętność przywódcy, na którą składa się inicjowanie i koordynowanie wysiłków ludzi.
Negocjowanie rozwiązań – talent mediatora, zapobieganie konfliktom albo gaszenie tych, które już wybuchły. Osoby obdarzone ta zdolnością przewyższają innych umiejętnością zawierania umów, rozsądzaniem sporów i mediowaniem w ich załatwianiu.
Nawiązywanie stosunków osobistych – talent oparty o empatię i łatwość wchodzenia w kontakty z innymi osobami. Ułatwia ona zawieranie znajomości, rozpoczynanie rozmów, prawidłowe rozpoznwawanie uczuć i trosk innych ludzi oraz reagowanie na nie. Jest to sztuka współżycia. Osoby takie doskonale sprawdzają sie w pracy zespołowej, sa dobrymi przyjaciółmi i partnerami w interesach.
Przeprowadzenie analiz społecznych – zdolność do wykrywania i intuicyjnego domyślania się uczuć, motywów i trosk innych. Wiedza o tym, jak i co czują inni, może prowadzić do łatwego wytworzenia się zażyłości z innymi albo poczucia wzajemnego zrozumienia.

Jedną z kluczowych umiejętności społecznych jest właściwe okazywanie swoich uczuć (występują tu duże różnice między kulturami).

np. Japoni – wymóg minimalizowania okazywania emocji w obecności osoby cieszącej się poważaniem lub sprawującej jakiś urząd; inny przykład: zastępowanie emocji – dziękowanie dziadkowi za prezent urodzinowy który jest zupełnie nietrafiony, ale wręczony w najlepszych intencjach, po to żeby nie sprawić mu przykrości. Tych regół uczymy się bardzo wcześnie.

Nasze uczucia wywierają wpływ na inne osoby (z tego względu np. maskujemy swoje prawdziwe uczucia, kiedy mogą one zranić kogoś kogo kochamy)

Emocje sa zaraźliwe. Przenosimy i łapiemy od siebie nawzajem nasze nastroje. Dzieje sie to na ogół na niedostrzegalnym dla nas poziomie. Sygnały emocjonalne wysyłamy podczas każdego kontaktu. Im sprawniej radzimy sobie w kontaktach z innymi, im większe mamy obycie, tym lepiej kontrolujemy wysyłane przez nas sygnały (tak aby były odpowiednie do danej sytuacji).

Osoby o dobrze rozwiniętych umiejtnościach z tej grupy są przez wszystkch lubiane, dobrze czujemy się w ich obecności.